İSTANBUL'da özel bir hastanede, doğum sırasında karıştırılarak biri Trabzon'da, diğeri Adıyaman'ın Besni İlçesi'ndeki ailelerde büyüyen 4 yaşındaki çocuklar, mahkeme kararıyla biyolojik ailelerine teslim edildi. Doğdukları günden bu yana farklı ailelerde büyüyen C. ve E. isimli erkek çocukların, yeni hayatlarına alışamadıkları belirtildi.

Trabzon'da oturan Yusuf K., 4 yaşındaki E.'nin kendisine benzemediği gerekçesiyle eşi Selma K.'ya boşanma davası açtı. Mahkeme sürerken savcılığın talimatıyla yapılan DNA testinde E. ismi verilen erkek çocuğun, çiftten olmadığı belirlendi. 

Bunun üzerine doğumun yapıldığı Gaziosmanpaşa'daki özel hastanede yapılan incelemede E.'nin, 4 yıl önce aynı hastanede doğum yapan Adıyaman Besni İlçesi'nde yaşayan Meryem D.'nin çocuğu olduğu ortaya çıktı. Hastanedeki ihmal ile ilgili her iki aile de mahkemeye başvurdu. 

Mahkeme tarafından verilen kararla çocukların biyolojik ailelerine verilmesi kararlaştırıldı. Bunun üzerine Trabzon'da büyüyen E., Adıyaman'ın Besni İlçesi'nde oturan konfeksiyoncu Selahattin ile Meryem D.'ye teslim edildi. Besni İlçesi'nde büyüyen C. ise Trabzon'da boşanma aşamasında olan ve eşi Yusuf K.'dan ayrı yaşayan biyolojik annesi Selma K.'ya teslim edildi. Aileler gerçek çocuklarına kavuşurken, E. ve C.'nin ise yeni hayatlarına alışamadıkları belirtildi.

Trabzon'da bıraktıkları C.'yi özlediğini ancak kimseye bir şey diyemediğini anlatan Selahattin D., "Çocukları değiştirdikten sonra 4 yıl oğlum gibi baktığım C. şimdi bize küsmüş. Ara sıra görüşüyorduk şimdi aradığımda telefona çıkmak istemiyor. 

Aslında biz şimdi değiştirilmesini istemiyorduk ama ileride daha kötü sonuçlar alırız diye böyle bir karar verildi. Verilen kararın ardından hakim, çocuklar ile bağlarımızın kopartılmamasını istedi. Trabzon'dan getirdiğim öz oğlum sürekli kendisini 4 yıl büyüten ve annesi olarak bildiği Selma K.'yı soruyor. Bundan sonra psikologa giderek destek almaya çalışacağız. Eşim öz oğluna kavuştuğu için mutlu ama C.'yi çok özlüyor. 

Evde elbiselerini gördüğü zaman gizli gizli ağlıyor. Bu duruma hem eşim, hem de ben alışmaya çalışıyoruz. 4 yıl boyunca öz çocuğumuz gibi büyüttüğümüz C. var, diğer tarafta öz çocuğumuz var. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Perişan durumdayız. Akşamları fazla sorun olmuyor ama gündüzleri çok ağlıyor, sürekli Trabzon'daki Selma K.'yı istiyor. Gündüz sorun olunca, ben de eve gidiyorum işyerine getiriyorum alışmasını sağlıyorum."

Çocukların aynı ortamda büyümesi teklifinde bulunduğunu ifade eden Selahattin D., "Hem ailelerin, hem de çocukların geleceği için aynı şehirde yaşaması ve aynı ortamda kalması teklifinde bulundum. Çocuklar için aynı şehirde yaşayalım diyorum. Ya onlar Adıyaman'a gelsin, ya da biz Trabzon'a gidelim diye düşündüm. 

Trabzon'daki çocuk annesi ve dedesiyle beraber yaşıyor. Dedesi belediyede çalışıyormuş. Burada belediyede dedesine iş bulunursa belki onlar buraya gelir. Ben de Trabzon'a taşınabilirim. Ama Trabzon'a gidip ne iş yapacağımı bilmiyorum. Benim Besni'de bir giyim mağazam var. 

Onunla geçimimi sağlıyorum. İşimi bırakıp gittiğimde orada aileme ve çocuklara nasıl bakacağımı bilmiyorum. Bu konuda birilerin bize vesile olmasını istiyoruz. Bu çocukların iki annesi olsun, iki babası olsun. Beraber okula gidip kardeşçe büyüsünler. Böylece her iki aile de, her iki çocukla sık sık görüşmüş olur" diye konuştu.